Dit kunstwerk is gemaakt voor de kleuterklassen van de vijfde Montessorischool. Het werk gaat over beweging en richting van het hemelwater, over licht, geluid en verandering.

Scherjon plaatste 130 glazen kegels in de goot onder een afdakje waar regen vanaf loopt. Het watergordijn stroomt over een breedte van 7 meter naar beneden. Omdat een groot deel van het dak het water afvoert op deze luifel ontstaat er bij een klein buitje al een flink watergordijn. Het vallende regenwater en de lichtval interfereren met de glazen vormen. Het water komt via een gootje kletterend in een ondergronds reservoir terecht. En soms komt het water onverwacht in de vorm van waterdamp uit gaatjes in 5 stoeptegels omhoog. De damp zal uiteindelijk hoog in de lucht weer condenseren tot regenwater en daarmee is de cirkel rond. 

Sasja Scherjon 

Kunstenaar Sasja Scherjon experimenteerde als kind al veel met klei. Later deed ze veelvuldig onderzoek naar dit materiaal en werd haar keramisch werk bekroond.Ook ging ze werken met  glas en porselein omdat licht een belangrijk element in haar werk werd. 

Scherjon werkt vaak samen met architecten, kunstenaars en grafisch ontwerpers aan opdrachten binnen architectuur. Voor haar bouwkundige toepassingen, gebruikt ze meestal klei, porselein en glas, soms in combinatie met materialen als beton, koper, brons en hout. Ze zegt hierover: "Kunst is belangrijk in architectuur. Het totaal van verbeelding, functionaliteit, vorm en materiaalgebruik bepaalt uiteindelijk de kwaliteit van architectuur."