Wayang / Into the Shadow
Kunstenaar | Nio Architects |
---|---|
Adres | Wibautstraat |
Wijk | Transvaalbuurt |
Plaatsingsdatum | 2013 |
Hoe vervang je een civiel kunstwerk door een beeldend kunstwerk? Hoe wordt een anonieme tunnel een betekenisvolle ruimte? Door de bezoekers even mee te nemen, mentaal welteverstaan, naar een andere plek. Deze tunnel aan de Tugelaweg, een lange rechthoekige, kolomloze koker, leent zich bij uitstek voor zo’n tijdelijke ervaring die je helemaal onderdompelt. De twee wanden van 40 meter lang kun je, net als enorme beeldschermen, zien als vensters. Manshoge vensters die een blik geven op een andere wereld waar je deel van uit kunt maken. Hier vertellen we een verhaal uit de dierenwereld.
Beide wanden in de tunnel worden volledig voorzien van led-strips met 12.000 witte, heldere led lampjes, van boven tot onder, van achter naar voor. Daarvoor plaatsen we een scherm van gematteerd en gehard (vandalismebestendig) glas met aan de zichtzijde een natuurlijk, rietachtig patroon. In beginsel staan alle leds volop aan, 24 uur per dag. Maar binnen deze overdaad aan licht bewegen een paar contouren, daar waar de leds uit zijn. Het blijken de contouren van dieren die vlak achter de rimpelingen van het glas langs bewegen. Hier wordt het verhaal verteld met licht. Of beter gezegd, met het ontbreken van licht, met schaduwen.
De dierenwereld die hier passeert is die van Transvaal in Zuid Afrika. Het zijn ‘de grote 5’: de olifant, de neushoorn, de leeuw, de buffel en het luipaard. En net als op safari, zijn wij - de mensen - slechts op bezoek. Als je geluk hebt zie je een buffel die wat staat te grazen, een luipaard die net ontwaakt of een olifant die z’n kop optilt. Als je pech hebt zie je niets, alleen licht. We ervaren de traagheid en wispelturigheid van het dagelijkse dierenleven. Dit is geen spectaculaire natuurdocumentaire op televisieformaat, maar een levensgrote afdruk van het dierlijk leven over een lange tijd kan blijven intrigeren. Een gelaagd beeld dat soms doet denken aan het schaduwspel van Indonesische wayang poppen, soms aan de primitiviteit van prehistorische grotschilderingen of aan een lucide droom, een droom zonder kleur. Iedereen kan hier zijn eigen dierenverhaal lezen.