Vlak bij het voormalige woonoord ‘Atatürk’ werd in 1978 een sober monument onthuld, ontworpen door M. Türkmen. De betonnen plaat bevat twee plaquettes in het Turks en Nederlands met de tekst: ‘Vrede in huis, vrede in de wereld’. Deze tekst van Kemal Atatürk is hier bedoeld als een herinnering aan de eenheid en het samenzijn van de bewoners van het woonoord.

In 1965 verrees aan de Klaprozenweg een woonoord voor Turkse mannen, die hierheen gehaald waren vanwege het tekort aan arbeidskrachten. De ‘gastarbeiders’ zouden hier tijdelijk zijn. Ze werkten bij bouwbedrijven en bij scheepsbouwmaatschappij NDSM.

Het sobere woonoord was vernoemd naar Kemal Atatürk, de grondlegger van de Republiek Turkije. De 34 wooneenheden boden elk onderdak aan acht man. Ze sliepen met zijn vieren op één kamer. Een kok verzorgde de maaltijden. Na protesten tegen het Nederlandse eten kwamen er kookplaten op de kamers, zodat ze hun eigen maaltijden konden bereiden.

Woonoord Atatürk was in de jaren zestig en zeventig het centrum van de Amsterdams-Turkse migrantengemeenschap. De bewoners richten hun eigen voetbalteam Ataspor op, ze leerden fietsen en op zaterdag organiseerden ze filmvoorstellingen en feesten, waar ook Turken uit de rest van de stad kwamen. Op vrijdag was de kantine gebedsruimte.

In 1974 kwam er een wervingsstop voor Turkse arbeiders; de scheepsbouw en andere sectoren gingen achteruit. In plaats van terug te gaan naar Turkije, lieten veel Turken hun vrouw en kinderen overkomen. In 1978 werd het woonoord opgeheven; de bewoners hadden inmiddels andere onderkomens. Niet veel later ging de NDSM failliet en werd het woonoord Atatürk afgebroken. Het kleine verbindingsstraatje tussen de Klaprozenweg en Strekkerweg kreeg de naam Atatürk.