Het uit twee gedeelten opgebouwde romantische wandelparkje contrasteert met de omringende hoogbouw. In het kleinste gedeelte van het parkje stroomt een beek en bevinden zich ornamenten die aan een oud Amsterdams herenlogement hebben toebehoord. Verder is er een rotspartij, opgebouwd uit zwerfkeien. De plaats waar beide gedeelten van het parkje samenkomen, wordt gemarkeerd door zuilen die afkomstig zijn van de 15e eeuwse Amsterdamse kapel de Heilige Stede. Evenals de ornamenten zijn ook de zuilen door de Monumentenzorg afgestaan. Tezamen roepen ze de culturele geschiedenis van Amsterdam in herinnering. De fontein in de vorm van een schelp verwijst naar het beroemde schilderij van Botticelli waarop Venus oprijst uit een enorme schelp. Een bijzondere combinatie van rustieke elementen en monumentale fragmenten verleent aan het parkje een exotisch karakter. De groene oase, die altijd zicht biedt op de vriendelijke hemel die Koetsier geschilderd heeft, vormt een uitgelezen plek voor iedereen die zich aan de drukte van het stadsleven wil onttrekken.