Wachten beslaat een groot deel van ons leven. In die tijd dwalen onze gedachten af, zien we bussen vertrekken en horen we vogels fluiten. Het ‘af en toe’ aanwezig zijn inspireerde Moniek Toebosch tot haar multimedia installatie. Wanneer we staan te wachten, zijn we dan in het busstation? Of bevinden we ons ook op andere plekken?

Het kunstwerk dringt zichzelf bewust niet aan de toeschouwer op. Het is ook ‘af en toe’ aanwezig. Zo worden van tijd tot tijd vogel figuren geprojecteerd, die zich traag heen en weer bewegen over de totale breedte van het dak. Dit is alleen zichtbaar als het donker valt, of bij dichte mist. Overdag zijn de beelden niet of nauwelijks waarneembaar, maar is het geluid van vogels nog te herleiden. Het is een subtiele kunstingreep, maar wel een die zich staande houdt tegenover het spectaculaire uitzicht over het IJ en de visuele prikkels op het busstation. Wachtend op de bus, kun je mee afdwalen op de golvende bewegingen.

Het werk van Toebosch kenmerkt zich door te willen ontregelen. Haar kunst duikt bij voorkeur onverwachts op, om net zo snel weer te verdwijnen. Bekend is haar ‘Engelenzender’ die tussen 1994 en 2000 te horen was op de radio tussen Enkhuizen en Lelystad. Sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw was Toebosch actief als kunstenaar. Ze kenmerkte zich door performances, zang, acteren, schilderen, videokunst en schrijven. Haar werk was multidisciplinair en hield zich niet aan bepaalde regels. Toebosch heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan het kunstlandschap. Zowel door het rijke oeuvre dat ze heeft nagelaten, als haar inzet voor de kunstenaarsgemeenschap.

‘Waiting for Buses and Birds’ is het laatste werk dat Moniek Toebosch gerealiseerd heeft. Ze overleed nog voordat het werk tot uitvoering werd gebracht. Het werk kwam tot stand in opdracht van de Gemeente Amsterdam en de RVE V&OR. Ulrike Brandi Licht, Erik Beemster, Wiseguys en Rudy Luijters hebben de verdere voltooiing van het werk op zich genomen.

www.moniektoebosch.nl