Voordat Pieter Engels en Shlomo Korèn het gezamenlijke 'Bomenproject' in het Rembrandtpark realiseerden hadden ze elk afzonderlijk een kunstwerk in Amsterdam Zuidoost gemaakt. De sculptuur 'Growing X' (1976) die Korèn voor het Bijlmerpark ontwierp, is een groot, abstract beeld. Een constructie aluminium buizen reikt over het water. De X-vorm, die een lineair en perspectivisch spel speelt met de wolkenluchten, vertoont gelijkenis met het bomenproject. In de literatuur wordt Korèns voorkeur voor abstracte kunst en nadrukkelijk materiaalgebruik wel in verband gebracht met zijn Israëlische achtergrond. De Hebreeuwse cultuur wijst de figuratieve afbeelding van mens en dier immers af. Maar niet alleen kunstenaars met een vergelijkbare achtergrond bedienden zich in die tijd van een abstracte vormentaal. In de jaren zestig en zeventig werden alle voorschriften en tradities ten aanzien van 'klassieke' beeldhouwkunst en 'passend' materiaalgebruik op losse schroeven gezet. 'Alles kon', en daarmee waren de beeldende mogelijkheden onuitputtelijk geworden. De samenwerking tussen Engels en Korèn geeft een tijdsbeeld: de natuur als inspiratiebron, maar ook als nieuw domein voor de kunst, het gemeenschappelijke optreden, het al dan niet manipuleren waarmee gewerkt wordt en het incorporeren van veranderingsprocessen in het kunstwerk. In het kort komt het 'Bomenprojekt' op het volgende principe neer: twee rijen van twaalf populieren, die in een hoek van 60 graden zijn geplant. Ze groeien naar elkaar toe en van elkaar af. Op de kruispunten zijn ze met elkaar verbonden door een lange, horizontale paal. Bij het planten waren de bomen zo'n twaalf meter lang. Het zou best kunnen zijn, dat er na verloop van tijd bomen tussenuit vallen. In de onderhoudsbepalingen is gesteld dat deze dan vervangen moeten worden.

Uit Het Amsterdams Beeldenboek, Vier Eeuwen Buitenbeelden (1600-heden) van het Amsterdams Fonds voor de Kunst.

Het kunstwerk is inmiddels verwijderd.