De aankleding van de onderdoorgang die Ton Lits ontwierp voor het gebouw van Sjoerd Soeters op het Javaeiland houdt het midden tussen een geluidsstudio en de achterkant van een elektrisch apparaat. De decoratieve elementen komen voort uit een reis naar Nieuw Zeeland en Indonesië waar Slits leerde dat patronen in tatoeage of batik een uitdrukking zijn van de verhouding van de mensen tot de natuur. Dat idee van 'oervormen' verbond hij met westerse opvattingen over kunst, over perspectiefregels bijvoorbeeld zoals die in de Renaissance zijn ontwikkeld.

De verandering van kleine naar grote punten geeft een verloop in ruimte weer maar dan omgekeerd aan de regels van het perspectief: wat dichtbij is lijkt het verst. Dat effect wordt s'avonds nog versterkt door de belichting. Dit spel met illusie wordt gerealiseerd in de blik van de kijker, die zichzelf ziet teruggebracht tot nietige proporties tegenover de uitvergrote kruiskopschoeven.

 

Bron: Kunst in het Oostelijk Havengebied van Amsterdam