Jan Antonie Spiering ( 1937 – 1994) was een Nederlandse beeldhouwer. Hij studeerde aan de Rijksacademie van beeldende kunsten in Amsterdam en ontving in 1965 de Prix de Rome. Zijn werk was aanvankelijk figuratief, maar werd later meer abstract.

Dit bronzen beeld, op een lage bakstenen sokkel toont een moeder die haar armen dicht om een kind slaat, symbool voor het moederschap. Spiering ontleende het onderwerp voor het beeld aan zijn eigen gezin.

Behalve beeldhouwer was Spiering van 1974 – 1987 docent aan de Nutsschool voor Beeldende Expressie en aan de Rijksacademie. Naast grote beelden maakte hij ook kleiner werk, op latere leeftijd ging hij aquarelleren.