Sterkere identiteit
Het kunstwerk versterkt de identiteit van het Joop Woortmanplein. Die identiteit zit in twee dingen. Ten eerste de naamgever van het plein, Joop Woortman. Er is een interessante verbinding tussen zijn verzetsverleden en streetart. Woortman verspreidde in de eerste jaren van de oorlog illegale posters en krantjes; streetart is in de kern ook een vorm van verzet m.b.v. pamfletten. Ten tweede is het plein bewust, vanaf de aanleg, een plein voor kinderen. Ook dit verwijst naar Woortman, die 200 kinderen redde uit de Hollandse schouwburg. Deze muurschildering is samen met kinderen en jongeren uit de buurt ontworpen. Ook de gekozen beeldtaal past goed bij kinderen, die spelen op het plein of bij de BSO die erop uit kijkt.

Clash tussen held en anti-held
De muurschildering is een triptiek of drieluik, met een centrale voorstelling op het grootste deel. Dat is in dit geval de achterzijde van het elektriciteitshuisje. Op deze muur zie je de klassieke clash tussen held en anti-held, een standaard thema in verhalen. Hoe we denken over helden en anti-helden (schurken) verandert in de loop van de tijd. In deze voorstelling worden we uitgenodigd om met de ogen van hedendaagse kinderen en jongeren naar helden en schurken te kijken. De kracht van kunst is dat iedereen erin kan zien wat hij of zij wil; er is niet een verhaal of een waarheid. Kunst stelt ons in staat om hierover in gesprek te zijn zonder dat er meteen met een vinger gewezen wordt. Voor kinderen gaan helden en schurken over de strijd tussen doperwtjes en worteltjes. Daarin zie je ook hoe onschuldig kinderen zijn. Dat is ook een uitnodiging aan volwassenen oog te hebben voor het kind dat we ooit waren, tolerant en open naar de rest van de wereld. Interessant is ook dat deze voorstelling impliciet verwijst naar Joop Woortman, een gewone Amsterdamse taxichauffeur.

Op de tweede voorstelling is een beer met koffers zichtbaar. Dit verwijst naar de joodse kinderen die Joop Woortman uit de Hollandse Schouwburg heeft gesmokkeld en heeft ondergebracht in pleeggezinnen. Een van deze kinderen is onze voormalige burgemeester Ed van Thijn. Dankzij Woortman heeft hij, net als de andere kinderen, de oorlog overleefd.

Op de derde voorstelling is een lezend meisje te zien. Deze voorstelling verwijst naar het verhaal, de kracht van een verhaal, het conflict tussen helden en anti-helden in verhalen. Zij neemt ons als het ware mee in het verhaal van dit drieluik.

Een boerderij voor de boertjes
Tot slot worden ook de gemaaldeksels beschilderd met bloemen e.d.; deze geven de drie boertjes (het andere kunstwerk op het Joop Woortmanplein) als het ware een boerderij. Dat is een verwijzing naar het verleden van dit gebied, dat lange tijd is bewoond en bewerkt door tuinders.

De foto's zijn gemaakt door Rob Morees.