De Pools-Joodse architect Daniel Libeskind ontwierp het Holocaust Namenmonument Nederland in opdracht van het Nederlandse Auschwitz Comité . Dit nationale monument is – meer dan 70 jaar na afloop van de Tweede Wereldoorlog – gerealiseerd in het hart van het Joods Kwartier in Amsterdam, daar waar veel oorlogsleed heeft plaatsgevonden.

Het monument omvat vier Hebreeuwse letters die samen het woord weergeven, dat ‘In herinnering aan’ betekent. Als bezoekers de gedenkplaats binnenkomen, betreden zij een labyrint van gangen met aan weerszijden twee meter hoge bakstenen muren die deze boodschap dragen. Op elk van de 102.000 stenen is een naam, geboortedatum en de leeftijd bij overlijden gegraveerd, zodanig dat de namen van de slachtoffers aanraakbaar zijn. De muren met namen dragen vier objecten van spiegelend roestvrijstaal.

Het gebruik van bakstenen is alomtegenwoordig in Nederland en in steden van West-Europa. De stenen, in combinatie met de sterk reflecterende geometrische vormen van de stalen letters, leggen een verbinding tussen het Amsterdams verleden en het Amsterdams heden.

Op de plek waar de bakstenen muren en de metalen vormen elkaar kruisen, is er een smalle leegte waardoor het lijkt dat de stalen letters zweven. Dat staat symbool voor de onderbreking in de geschiedenis en cultuur van het Nederlandse volk.

De financiering van het monument kwam mede tot stand door donaties van Nederlanders die een naam van een oorlogsslachtoffer adopteerden.

Libeskind is de zoon van Holocaust-overlevenden. In 1964 emigreerde hij met zijn familie van Polen naar Amerika. Als architect verwierf Libeskind vooral bekendheid met zijn ontwerpen voor het Joods Museum in Berlijn en het masterplan voor de herbouw van het World Trade Center in New York.