De Tijd in Drie Dimensies

Voor het station Amsterdam RAI staat een gekleurde totempaal. Althans daar lijkt het op. Het is echter een Zwitsers uurwerk, aangeboden in 1981 door de directie van de RAI toen het station Amsterdam RAI werd geopend. Dit was het tweede station dat Amsterdam met Schiphol verbond en van essentieel belang voor de vele bezoekers die de RAI wilde trekken. Het station kreeg een tijdelijk karakter: het werd grotendeels in staal opgetrokken zodat het gemakkelijk te demonteren was en een grote restwaarde had. Niettemin is het een zuiver voorbeeld van een alles-onder-een-dak station geworden.

De  'tijdaanwijzer' van de kunstenaar Kurt Ingendahl is een driedimensionale zuilklok die van alle richtingen af te lezen was. De zuil bestaat uit zes gelijke segmenten en net als bij een gewone klok zijn er een grote en een kleine wijzer. In één oogopslag was te zien of een wijzer zich naar boven beweegt (van 6 naar 12) of naar beneden (van 12 naar 6). De wijzers zijn haakvormig geconstrueerd en bij 12 resp. 6 aangeland draaien ze een halve slag om. De klok staat al jaren stil.

Langs de tien meter lange staak in kleuren rood, geel en blauw bewegen twee systemen. Een systeem met een ronde haak geeft de uren aan, die met een rechte haak de minuten. De Volkskrant meldde op 19 mei 1981 dat als je het systeem door begint te krijgen je waarschijnlijk je trein gemist hebt.