Bij het ontwerp van dit kunstwerk is de kunstenares uitgegaan van het plein als plastisch geheel. Omdat de bomen op het plein als verticale sculpturen gezien kunnen worden besloot ze geen verticale compositie aan het plein toe te voegen. Door het donkere karakter van het plein kreeg zij het idee om de lucht en de sterren naar beneden te halen en zo het plein van zijn zwaarte te ontdoen.
Onder de bomen is een ellips van blauwgekleurde betonstenen neergelegd, waarbinnen lichtspots op een willekeurige wijze zijn verspreid. De ellips contrasteert met de rechte vormen van het plein en voegt de verschillende elementen van het plein samen. Overdag is de blauwe ellips prominent aanwezig, terwijl het dagelijks leven zich hierop afspeelt. Het werkt als oriëntatiepunt, een plek waar je een afspraak maakt voor een ontmoeting. 's Avonds ontstaat op de grond een flonkerende sterrenhemel.

Het kunstwerk is gemaakt in het kader van de Beeldenroute de Pijp.