Gekleurde tegels vormen samen een geabstraheerd  onder water-landschap op de gangvloer van de Immanuelschool.

Harry Op de Laak realiseerde naast keramiek en gevelreliëfs in baksteen, ook wandschilderingen, betonreliëfs en glaskunstwerken. Deze verbondenheid van kunst met architectuur was kenmerkend voor de wederopbouwperiode. Op de Laak was van 1973 tot 1985 hoogleraar monumentale en versierende schilderkunst aan de Rijksakademie van beeldende kunsten.