Harry op de Laak ontwierp dit gevelmozaïek van twaalf verschillende soorten gevelklinkers, afgewisseld met keramiek. De baksteenindustrie kende in de jaren na de oorlog een grote bloei en vormde een stimulans voor kunstenaars om te experimenteren met dit materiaal. Naast gevelreliëfs in baksteen en keramiek, realiseerde Op de Laak ook wandschilderingen, betonreliëfs en glaskunstwerken. Deze verbondenheid van kunst met architectuur was kenmerkend voor de wederopbouwperiode.

Op de Laak was van 1973 tot 1985 hoogleraar monumentale en versierende schilderkunst aan de Rijksakademie van beeldende kunsten. Het voormalige schoolgebouw waarop Schoolfiguren te zien is, functioneert tegenwoordig als broedplaats voor kunstenaars. Daarnaast heeft ook het van Eesterenmuseum, gewijd aan de stedenbouwkundige Cornelis van Eesteren, een gedeelte van dit oude schoolgebouw betrokken.