Drie gevelstenen met ramskoppen.

De carrière van beeldhouwer Lambertus Zijl (1866 -1947) kwam pas goed op gang in de samenwerking met de architect H.P. Berlage in het begin van de jaren negentig. Belangrijk in dit opzicht is Zijls medewerking aan de bouw van het levensverzekeringsgebouw 'De Algemeene' aan het Damrak te Amsterdam (1892- 1894), waarop 'De Nederlanden van 1845' te Amsterdam (1894/1895) en te 's-Gravenhage (1895/ 1896) volgden. In het geval van 'De Algemeene' leverde Zijl nog niet de monumentale sculptuur, maar voornamelijk versierende onderdelen, zoals kapitelen en draagstenen. Hierbij valt Zijls voorkeur voor diermotieven op. Zijls werk sloot nauw aan bij de strakke ingetogen stijl van Berlages architectuur, en het is daarom niet verwonderlijk dat Berlage voor de gebouwen van 'De Nederlanden' Zijl verkoos. Zijls werk aan 'De Nederlanden' vertoont nieuwe kwaliteiten in de voorkeur voor een strakke, vlak gehouden vormgeving en soberheid. Hoogtepunt van deze ingetogenheid is Zijls sculptuur aan het Amsterdamse Beursgebouw, gebouwd naar ontwerp van Berlage (1898-1903). Vooral in relatie tot deze sculptuur werd de term 'bouwbeeldhouwkunst' gebruikt. Centraal hierbij staat de opvatting dat deze kunst ondergeschikt is aan en onderdeel vormt van de architectuur. Zijls beeld van Gijsbrecht van Aemstel aan het Amsterdamse Beursgebouw is hiervoor illustratief, omdat de profiellijn van de hoek van het gebouw doorloopt in het beeld.

Bron: Madelon Broekhuis, 'Zijl, Lambertus (1866-1947)', in Biografisch Woordenboek van Nederland. URL:http://www.historici.nl/Onderzoek/Projecten/BWN/lemmata/bwn3/zijl [10-02-2012]