De beeldhouwer wilde dat dit beeld een plaats zou krijgen bij de Spelende Kinderen: ze kunnen achter de jongen op de bok gaan zitten. Het beeld herinnert aan de Limburgse bokkenrijders, aanvankelijk sprookjesfiguren die op bokken door het luchtruim ijlden maar in de achttiende eeuw aanmerkelijk aardser: roversbenden die plunderend, moordend en brandstichtend door het bronsgroen eikenhout trokken. Het beeld heeft in de jaren vijftig enige tijd in de tuin van het Stedelijk Museum gestaan.
Bolhuis heeft ook veel oorlogsmonumenten gemaakt, bijvoorbeeld de liggende hoornblazer aan het Weteringplantsoen.