De blauwe vogel van het geluk

Twee stalen veren, achtergelaten door De blauwe vogel van het geluk Geluksvogel

‘De blauwe vogel van het geluk’ is een sprookje geschreven door de Belg Maurice Maeterlinck. Twee kinderen, zus en broer Mytyl en Tyltyl proberen een blauwe vogel te vangen omdat die hun zieke buurmeisje kan genezen.

Als ze hem eindelijk te pakken hebben, verkleurt de vogel naar grauw en laten ze hem gaan. Ze geven het zieke meisje hun eigen duif en de vogel kleurt in haar handen naar blauw, het meisje geneest. Moraal: wil je wat voor een ander betekenen, dan moet je iets van jezelf kunnen geven.